تفسیرایه ۱۷و۱۸سوره بقره

بسم الله الرحمن الرحیم.

ایه ۱۷و۱۸سوره بقره

مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءَتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لَّا يُبْصِرُونَ

ﺳﺮﺬﺷﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﺗﺸﻰ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻨﺪ ، ﻮﻥ ﺁﺗﺶ ﻴﺮﺍﻣﻮﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﺳﺎﺧﺖ ،ﺧﺪﺍ  ﻧﻮﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﻜﻰ مطلق رها کرد.(17)  

صم بکم عمی فهم لایرجعون

 ﻛﺮ ﻭ ﻟﺎﻝ ﻭ ﻛﻮﺭﻧﺪ، ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﺁﻧﺎﻥ هیچ وقت ﺑﺎﺯﻧﻤﻰ  ﺮﺩﻧﺪ .(18)